പ്രാര്‍ത്ഥനയൊന്നുമാത്രം,
മനസ്സിന്‍റെ കോണുകളില്‍ ദു:ഖത്തിന്‍
ദീന വിലാപം ആരുകേള്‍ക്കാന്‍,
തണുത്ത കാറ്റിന്‍ നനവൂറുന്നു സ്മരണകള്‍,
സ്നേഹകീര്‍ത്തനങ്ങള്‍ കേള്‍ക്കാന്‍
കൊതിക്കുന്നു കാതുകള്‍
അവ അജ്ഞാതമാം കാതുകളായിരുന്നുവല്ലോ?
രക്തതിളപ്പിന്‍ ആവേശത്തില്‍,
നാം നമ്മെ മറക്കുന്നു,
കുഞ്ഞുപോലും മറക്കുന്നു തന്‍ പെറ്റമ്മയെ-
ക്ഷണികമാം ജീവിതവീഥിയില്‍ മര്‍ത്യന്‍,
സ്നേഹബന്ധങ്ങളും മറക്കുന്നു.
ഇനിയും പ്രതീക്ഷിക്കാം വരുമൊരു നാളില്‍
കളങ്കമില്ലാത്ത സ്നേഹബന്ധങ്ങള്‍
മുഹ്സിന്‍ വെളിയങ്കോട്
No comments:
Post a Comment